Prof. dr. Marc Van Ranst geeft op dinsdag 14 september een boeiende voordracht met als titel 'COVI-DIK KIJKEN' in Stadsschouwburg Vredeberg, Vredebergstraat 12-14, Lier.

De voordracht is een organisatie van het Humanistisch Verbond Vrijdenkend Lier in samenwerking met Uitstraling Permanente Vorming kern Lier en het huisvandeMens.

Vooraf inschrijven  hvv.vrijdenkendlier@telenet.be upv.kernlier@upv.name - 0495/431 429  - toegang algemeen : €5 - reductie tot €3 euro : leden, jongeren (-25 jr.), Uitpas Kansentarief andere gemeenten - reductie tot 1 euro : Uitpas Kansentarief stad Lier.

Omwille van de geldende corona-maatregelen graag vooraf inschrijven - er wordt met een wachtlijst gewerkt, binnen de capaciteit die de stedelijke overheid zal bepalen.

Prof. dr. Marc Van Ranst

Al meer dan anderhalf jaar woedt de SARS-COV-2--pandemie en treffen de overheden maatregelen in functie van de ernst, de snelheid en de schaal van de pandemie. Heel deze periode heeft prof.dr. Marc VAN RANST de overheden geadviseerd en daarnaast helder gecommuniceerd naar het brede publiek.

Toen hij in 2020 merkte dat er ook bij diverse overheden geen echte "sense of urgency" was of te vlug versoepeld werd, ging hij bewust correct, wetenschappelijk onderbouwd en uitgesproken communiceren.

Hierbij laat hij zich niet intimideren – ook niet als hij het heeft over andere maatschappelijke problemen. Hij vindt dat hij én als wetenschapper én als burger volop in het publieke debat mag staan.

Afgestudeerd als arts was prof.VAN RANST vier jaar verbonden aan het Einstein College of Medicine (New York) om nadien als gewoon hoogleraar het departement Microbiologie en Immunologie aan de KU Leuven en de laboratoriumgeneeskunde aan het Universitair Ziekenhuis te leiden. Hij was landelijk griepcommissaris.

Het bekendste werd hij uiteraard tijdens de thans heersende pandemie.

Toen we meer dan een jaar geleden prof.VAN RANST voor een voordracht contacteerden (die omwille van de maatregelen uitgesteld werd) , zou hij het accent liggen op de absolute noodzaak om te vaccineren. Hiervan is ondertussen wel de grote meerderheid van de mensen overtuigd.

Zonder volledige vaccinatie blijft de kans op ernstige en langdurige klachten, ziekenhuisopname en zelfs overlijden bestaan. Ook na een schijnbare genezing kunnen flinke langdurige klachten (vermoeidheid, vergeetachtigheid, gebrek aan concentratie, maag-en darmklachten ...) overblijven. Wat "long covid" genoemd wordt.

Niet-gevaccineerden – ook jongere mensen - worden door de nieuwe varianten sneller en ernstiger ziek. Door de massale ziekenhuisopname en het overspoelen van de intensive-care-afdelingen kwam tijdens de vorige golven ons verzorgingssysteem onder zware druk te staan.

Niet COVID-gerelateerde behandelingen dienden uitgesteld te worden of werden door de patiënten zelf uitgesteld. Met als gevolg nadien een "inhaalslag" voor het "gewone werk" in de ziekenhuizen. Dat moet in de toekomst absoluut vermeden worden.

Hoewel de bescherming nooit 100% zekerheid kan bieden : wie volledig gevaccineerd is, is behoorlijk goed beschermd, ook tegen nieuw opkomende varianten. De basisimmuniteit blijft intact.

Het risico op zeer ernstige symptomen, ziekenhuisopname en overlijden wordt bijna volledig gereduceerd. Wel kunnen deze mensen het virus ook asymptomatisch weer doorgeven, wat vooral voor de niet-gevaccineerden een ernstig risico blijft.

In feite is er geen echte keuze om het vaccin al dan niet te nemen. Het is de keuze tussen het vaccin of het virus dat zal blijven proberen je te bereiken. En je de komende maanden of jaren toch zal bereiken.

Als wetenschapper overziet prof. Van Ranst het hele plaatje. Daarom weigert hij zich vast te pinnen op een datum waarop het leven terug " normaal" zal worden.

Zonder vaccinatiegraad van meer dan 80%, zal het virus blijven circuleren en zich door wijzigingen in het genetisch materiaal muteren tot steeds besmettelijkere dominant wordende varianten zoals de Delta-variant( die minstens deels onder de door infecties en vaccins opgebouwde immuniteit uit kan komen).

Het virus zal nog maanden, zelfs jaren een stempel blijven drukken op onze levens en onze samenleving. Zolang het virus blijft circuleren, blijft de wereld één groot laboratorium.

Het virus poogt als een uitermate flexibele, lenige tegenstander de immuniteit te omzeilen en blijft levende cellen zoeken om op te overleven. Zeker in gebieden of milieus met een lage vaccinatiegraad zullen nieuwe uitbraken blijven voorkomen.

Ook daarom is het van belang dat over de hele wereld gevaccineerd wordt en dat ook armere landen van vaccins voorzien worden, onder meer via het COVAX-platform om een wereldwijde groepsimmuniteit te realiseren.

Vroegere corona-virussen werden uiteindelijk gereduceerd tot griepjes en verkoudheden en ons gezondheidssysteeem niet meer belasten dan de seizoensgebonden infecties. Het huidige virus zal ook op de duur wel wegdeemsteren.

Het is evenwel nu nog veel te vroeg om te veel tegelijkertijd te versoepelen en het virus vrij spel te geven. Elke grote heropening zonder zeer hoge vaccinatiegraad kan een nieuwe golf aankondigen.

Het licht aan het einde van de tunnel wordt dan het licht van een aanstormende nieuwe trein. De vrijheid van de zomer wordt best niet betaald met een nieuwe lockdown in de winter. Daarom dat prof. Van Ranst pleit voor een strenge controle op terugkerende reizigers.

Het verder toedienen van boostervariantenvaccins kan in functie van de mutatiesnelheden een blijvertje worden. Wellicht best samen met een vaccin of virusremmers tegen de andere (griep)virussen die de afgelopen tijd gesluimerd hebben zonder opbouw van immuniteit.

Of we – zeker voor de risicogroepen – een scenario zullen krijgen van een jaarlijkse cyclus van her-vaccineren dan wel van een boost van infecties zoals bij de gewone verkoudheidsvirussen is nog maar de vraag. Dit los van het bron-en contactonderzoek bij plotse uitbraken.

Er blijft dan ook veel niet alleen koffiedik, maar ook "covi-dik" te kijken. Hierover zal prof. Van Ranst ons uitgebreid informeren.'